ఉదయసంధ్యలో

తూర్పు తెలవారింది తొలికోడి కూతవేసింది
కళ్ళు తెరచి చూసేసరకి వేకువ కిరణాలు
కిటికిగుండా లోపలికి వచ్చి నన్ను నిదురలేపాయి
అప్పు డు చూసుకున్నాను నన్ను నేను
దుమ్ము కొట్టు కుపోయిన నా మేనువై పు
నేనొక బికారినని జానెడు కడుప్పకోసం
అర్పులుచాస్తూ అలమటిస్తున్నవేళ
పంచభక్ష్య పరమాన్నం తినకపోయినా
కమ్మటి కలలకు లోటులేదు కదా
కటిక దరిద్రుడైనా సంతోషపడేది ఖర్పి లేని
కలలతోటే కదా అందుకే
నిను రాత్రి నేను కలగన్నానని కలలో రాకుమారుడినని
పంచకళ్యాణి గుర్రంమీద సవారిచేస్తూ
అందాల రాకుమారిని చేపట్టి ఆనంద డోలికలలో
తేలిపోతూ నా అంత అదృష్టవంతుడు
లేనేలేడని నన్ను నేను మైమరచిన వేళ
చాలు చాలు పగటి కలలు కంటున్న పడుచువాడా
లే లేచి నిన్ను నువ్వు తెలుసుకో
అడుగు ముందుకు వేసి నిన్ను నువ్వు మార్చుకో
బద్ధకమనే బానిసత్వం వదిలి
పరిమళించే పూలబాటను తీర్చిదిద్దుకో
అంటూ లేలేత కిరణాలు తట్టి లేపాయి
నాలో మరుగుపడిన భావాలు నిదురలేచాయి