ఎద మీటే స్వర సుధ జలజలమన్నప్పుడు
నింగి నీకు చుక్కల పందిరే!
మబ్బులు వాన ఏకమై
తుళ్ళింతలు ఇచ్చినప్పుడు
మనసు ఒక మందారం వనమే!

ఏకాంత సౌరవాల
ఆవాస విలాసాల కేళీ విలోలతే
విమలమై వెలుగుల పురివిప్పు!
ఇప్పుడు చినుకుల సవ్వళ్లే
కాళ్లకు వినిపిస్తున్నవి
నీ హృదయ విమానం రెక్కలార్చినట్టు!
నీడ నిర్గుణ భావంలా
నీవే ఓ విహంగానివి
ఇక యవ్వనం విరిసిన గొడుగై
ఒక రక్షణాయుధం అవుతుంది!
చిత్రకవితా కవయిత్రి – డాక్టర్ కొండపల్లి నీహారిణి, తరుణి సంపాదకులు.